De treinen van zijn spoorbaan
Staan stil op het station
En zijn beer ligt omgevallen
Met zijn rug op het perron
Achter de Lego-boerderijen
En de kerk van karton
Ligt zijn voetbal rood-oranje
Als een ondergaande zon

En als hij roept dan komt z'n moeder
Die hem iets te drinken geeft
Hij is zo ziek, hij heeft zo'n buikpijn
Omdat ie te veel gegeten heeft

De treinen gaan en komen
Op het stoffige station
Ze leurt met sigaretten
Op een overvol perron
En aan de wolkenloze hemel
Boven krotten van beton,
Boven lawaaierige straten
Brandt de hele dag de zon

Ze heeft die dag nog niets verkocht
En er is geen moeder die iets geeft
Ze is zo ziek, ze heeft zo'n buikpijn
Omdat ze niets te eten heeft