Z'hebben mijnen hond zijnen rug afgezet totaan zijn poten
en hem vol antibiotika gespoten,
want hij leed aan een nogal vergevorderde
kanker en hij had toch zo een pijn,
de dokter troostte me,
hij komt er wel door, maar
zal nooit gene struise zijn.

Mij moeder da goe mens is
in 't midden van de nacht vol
paniek de straat opgelopen,
der kwam ne gastarbeider
uit de stoof gekropen.
Mij grootvader dacht:
"da komt van diene nieuwen
antraciet, want in mijnen tijd
toen hadden ze da niet."

De paus heeft kardinaal van
't sob, tot aartsbisschop gezalfd,
die sukkelaar die staat nu
vol ekzema.
Gans zijn lijf krioelt van
schilfers en van kwabben,
tussen des vaders en des zoons
moet hij zich zeven keren krabben.

En of je me gelooft of niet, maar
dit is al te kras, ik droomde
vanacht dat ik negen maanden
zwanger was. En inderdaad, stipt
ongeveer, om negenurenhalf, heeft
m'n nachtmerrie mij een veuleke gekalfd.

De wereld is om zeep
er gebeuren rare dingen rondom mij
helemaal om zeep
en het laatste oordeel kan nier ver meer zijn